۲۷ فروردين ۱۴۰۰
رمضانياتعاشقانههای ابوحمزه
خدایا
هرچه نگاه میکنم راههای رسیدن به تو باز است؛
چشمهای امید ما به سوی تو پر از شوق و اشک است؛
هرکس از تو کمک بخواهد مسیر راحت و آسانی دارد؛
آنکه فریاد بزند و بگوید خدا، راهش باز است؛
اصلا فهمیدهام: آمادهای که جوابمان دهی؛
هروقت پریشانخاطر شوم از من مراقبت میکنی؛
این نالههای من به امید عفو و کرمت، من را از هر بخیل و دنیاطلبی بینیاز میکند؛
هرکس به طرف تو راه بیفتد، مسیرش کوتاه است؛
تو از مخلوقات پنهان نیستی
فقط گاهی که به دیگران چشم میدوزیم، تو را نمیبینیم؛
خدایا
با همه درخواستهایم به سويت راه افتادهام؛
حاجتهایم را بر دوش انداختهام و به راه زدهام
با دلی پر از درخواست خدمت میرسم؛
ولی میدانم لایق این نیستم که مرا بشنوی
یا از من درگذری
اما همزمان به لطفت اطمینان دارم؛
باور کن
آرامشم بهخاطر وعدههای راست تو است؛
پناه من، یکتایی تو است
همین که یقین دارم خدایی جز تو نیست
و تو تنها و بدون شریک هستی؛
دارم به سويت پرواز میکنم؛
خدایا تو خودت گفتی از تو طلب کنیم که تو مهربانی
تو که راستگوترینی
با این امید میآیم.
ترجمه و عکس از حودم