۲۰ اسفند ۱۳۸۲ خبرنگاري   خبرنگاري دنياي زيبايي است. من خيلي آن دنيا را که هر لحظه بايد به اتفاقي فکر کرد دوست دارم. حتي يکبار ابراهيم نبوي در مصاحبه اي از من پرسيد که بهترين شغل دنيا: گفتم خبرنگاري. به نظر من حوزه خبرنگاري يکي از حوزه هايي است که بعد از دوم خرداد رشد فوق العاده اي داشت. و خبرنگاران زبده و پخته اي وارد حوزه ژورناليسم شده اند. گرچه بعضي هاشان که در ابتداي راهند گمان مي برند که در پايان راه هستند و يک شبه خود را اوريانا فالاچي مي پندارند. ولي باز هم چون تجربه مي کنند موفق خواهند شد. همواره دنبال بهانه اي بوده ام که اداي احترام به اين قشر داشته باشم. اگر خبرنگاران تلاش نمايند که خاطرات خود را به نگارش در آورند و تلخي و شيريني کارشان را جمع کنند، از کتابهاي شيرين و خواندني مي شود. براي انبساط خاطر خبرنگاران هم که شده من خاطره اي از خبرنگار همکارم مي نويسم: سال 61 من مدير صدا و سيماي بوشهر و شيراز بودم. در استان بوشهر شهرک دور افتاده اي بود به نام ديّر. با امکانات اندکي که صدا و سيماي آن روز بوشهر داشت، عزيزي را از اهالي همان شهر انتخاب کرده بودند که از شهر ديّر گاهي خبر ارسال مي کرد. مهترين اتفاق ممکن آن شهر در آن روزها هم خطبه هاي نماز جمعه بود. يک روز عصر در بخش خبري استان شنيدم که گزارشي تلفني اين عزيز را پخش مي کنند. متن گزارشش اين بود که: امام جمعه ديّر در نماز جمعه ديروز ضمن اشاره به حوادث کربلا اعلام کرد که در عاشورا طفل 6 ماهه ابي عبدالله به شهادت رسيد. واحد مرکزي خبر، ديّر. امام جمعه را بعداً ديدم. از اين گزينش خبرِ خبرنگار کلي شاکي بود. حق هم داشت. نمي دانم آن عزيز الان کجاست ولي چه بسا امروز بعد از تجربه فراوان خبرنگار لايقي شده باشد ولي هرچه باشد اين ماجراي شيرين همچنان در خاطره من مانده است. لينك 2

	۱۹ اسفند ۱۳۸۲ آيا هر نوع اظهار نظر خارجي ها دخالت است؟   هيچ کس نمي تواند در اين ترديد کند که در تاريخ ايران هرکس که به خارجي تکيه کرده است و بي توجه به نقش مردم ايران خواسته مشکلات خود را از اين طريق و با وابستگي به خارج حل کند، مورد نفرت مردم ايران بوده است. مردم ايران با تکيه به تاريخ و تمدن غني خود به شدت مغرورند و حق هم دارند. و به همين دليل هرگز دخالت و بزرگتري و امر و نهي خارجي را در مسائل خودشان بر نمي تابيده اند. اين واقعيتي غير قابل انکار است. اما در کنار اين واقعيت بايد پذيرفت که دنياي فعلي بسيار متنوع شده است. قواعد استقلال در همه دنيا مثل بسياري از قواعد سياسي و اجتماعي تغيير کرده است. قبلاً حضور خارجي مساوي با حضور فيزيکي آنان بود و يا دستورات مستقيم و صريح آنها. در خاطرات شاه ايران  هم نوشته اند که يک ملاقات و اظهار نظر سفراي آمريکا و انگليس او را زير و رو کرد. اما در دنياي ارتباطات فعلي که تقريباً همه دنيا مشترک اداره مي شود و حتي در حوزه صنعت نيز تمرکز از بين رفته است، همه در مورد مسائل جهان اظهار نظر مي کنند. ما هم حق اظهار نظر در همه مسائل دنيا را داريم. قانون جديد رفع حجاب در فرانسه اظهار نظر و موضعگيري و حتي تظاهرات همه جهان اسلام و منجمله ما و مسؤلان و بخشي از مردم ما را در پي داشت. در حمايت جنايتکارانه آمريکا از اسرائيل نيز همه کشور ها موضع مي گيرند و آن را نفي مي کنند. اجماع جهاني عليه آغاز جنگ در عراق توسط آمريکا نمونه ديگر آن بود. طبعاً در چنين جهاني اگر در کشورهاي دنيا حوادث ايران را پيگيري کنند و نظراتشان را در مواردي که حتي مورد انتقاد قسمت اعظم حاکميت داخل ايران نيز هست، بگويند اين به دخالت معني نمي شود. يک عرف جهاني است و منافاتي با استقلال ما ندارد. آنچه که ما آن را قبول نداريم اين است که تصميمات داخل کشور مبتني بر اظهار نظرهاي خارجي باشد. لج کردن با خارجي ها و به خاطر مخالفت با آنان تصميم غير منطبق با منافع ملي گرفتن، پذيرش تاثير دخالت خارجي بر تصميمات ماست. به خاطر خوش آمدن آنان، اتخاذ تصميم خلاف منافع ملي نيز مردود و مطرود است. اين به معناي احياي دوباره روح انقلاب اسلامي است. رد کردن غير قانوني يک جريان براي مشارکت در رقابت فريبنده انقلابي که با شعار آزادي و مردم سالاري آمده بود نيست. اگر همه دنيا بگويند اين کار خوب است و يا بر عکس تاثيري در تصميم گيري و اظهار نظرهاي ما نبايد داشته باشد. لينك 2

	۱۸ اسفند ۱۳۸۲ زنان در عرصه تصميم سازي   لبنان از کشورهاي عربي است که سالها تحت تأثير فرهنگ فرانسوي قرار داشته و خود را وابسته به فرهنگ عربي نمي شناسد. ولي به خوبي به ياد دارم وقتي دختر سوم من در لبنان متولد شد و همسرم را از بيمارستان به منزل منتقل مي کرديم، نگهبان ساختمان به آرامي از راننده پرسيد که بچه چيست؟ او هم گفت دختر است بي آنکه تبريکي بگويد پيش من آمد و براي تسلي گفت: ناراحت نباش، خدا بزرگ است. سخت منقلب شده بودم ولي فرهنگ عربي بود. شايد بزرگ ترين هنر اسلام نيز همين بود که در 1400 سال پيش در جامعه اي که دختران را پس از تولد به گور مي سپردند، حقوق زيادي براي آنان در نظر گرفت. امروز هم فرق خاصي بين فرهنگ ايراني و عربي در مورد زنان وجود دارد. يکي دو سال پيش خاطرات نيکسون، رئيس جمهور اسبق آمريکا را مي خواندم. در يکي از تحليل هايش مي گويد که ژاپن با همه پيشرفتش هنوز نيمي از توان خود را به دنيا عرضه کرده است، چون هنوز زنان در ژاپن بصورت جدي در عرصه سازي حضور ندارند. واقعيت هم همين است که جوامعي که زنان در حوزه تصميم سازي پا به پاي مردان تأثير گذار و تصميم گير نباشند پيشرفتِ ابتري خواهند داشت. زنان بايد در اداره کشور سهيم باشند و آنها خود بايد حق خود را تثبيت کنند که مولا علي فرمود حق گرفتني است. نشاط جامعه زنان در سراسر دنيا و نيز تا حدودي در کشورهايي مثل کشور ما نويد بخش آيندۀ بهتري براي بشريت است. متأسفانه فرهنگ مسلط مردانه در جهان طي اين مسير را براي زنان دشوار کرده است. تغيير درصد قبولي هاي دانشگاه در اين چند ساله اخير در ايران به نفع جامعه زنان و حضور فرهنگي و سياسي و اجتماعي نسبي آنان نشانه به بار نشستن تلاش بي وقفه آنان است. اگرچه من همواره با کساني که در همه حوزه ها زنان را جدا مي کنند و براي آنان فعاليتهاي اختصاصي قائلند مخالفم و خود همين شيوه را اثبات تفاوت بين زن و مرد مي دانم و معتقدم بايد به جاي تکيه بر جنسيت به کار و انديشه انسان –چه زن و چه مرد- تأکيد داشت ولي شايد اين استدلال آنها هم که معتقدند در شرايط نابرابر بايد مسأله زنان به عنوان يک پروژه مستقل دنبال شود نيز دور از حقيقت نباشد. حل مشکلات حقوقي، نگاه فقهي متناسب با شرايط زمان و مکان، ايجاد فرصتهاي  برابر اجتماعي و سياسي براي زنان ضرورتهاي پر اولويتي است که تمام تلاشگران در عرصه مسائل زنان بايد در کشورهايي مثل کشور ما به آن توجه نمايند. دفاع از جامعه زنان بايد منطقي باشد. ياد طنزي افتادم که يکبار کسي مي خواست از موضع ديني از زنان دفاع نمايد، گفته بود حضرت مريم با اينکه زني بيش نبوده، خداوند نام وي را در قرآن آورده است. اگر اين نوع دفاعهاي ابلهانه بنام دين صورت نمي گرفت، اين همه اتهام تاريخي به اسلام وارد نمي شد.   لينك 2

	۱۷ اسفند ۱۳۸۲ حقوق بشر در جهان   ديروز با آقاي ضيايي فر رئيس کميسيون غير دولتي  حقوق بشر تلفني صحبت مي کردم. چون نماينده رئيس جمهور در اين کميسيون هستم واقعاً از نزديک شاهد تلاش بي پيرايه کميسيون در جهت مسائل حقوق بشري بوده ام. در مورد اطلاعات حقوق بشري جهان اسلام صحبت مي کرديم. گمان مي کنم مروري بر اخبار جهان اسلام که در طي يکي دو هفته اخير اتفاق افتاده، مهم باشد. همه اين کشور ها زير فشار اصلاحات خارجي هستند. ايکاش کشورها قبل از آنکه خارجي ها فشار بياورند، خود به حقوق بشر اعتنا کنند.   * پس از 16 سال يک هيأت از سازمان عفو بين المللي از ليبي ديدار کرد و با معمر قذافي ملاقات نمود. اين هيأت در گزارشي که قرار است منتشر کند به موارد ناپديد شدن، شکنجه و بازداشت هاي صورت گرفته درباره فعالان سياسي اين کشور اعلام نظر خواهد کرد. اين هيأت از زندان بد نام «ابو سليم» در ليبي که بسيار اوضاع نابساماني دارد و در آن بيش از 600 مخالف سياسي و نظامي در بازداشت بسر مي برند بازديد کرد. عضو بين الملل از دولت ليبي درخواست کرده است دادگاههاي خلق را که متهمان را از حق دفاع از خود محروم مي کند، لغو نمايد.   * دوازدهمين اجلاس تحکيم همکاريهاي منطقه اي حقوق بشر در آسيا و اقيانوس آرام با همکاري سازمان ملل متحد روز چهارشنبه 3/3/2004 در دوحه پايتخت قطر برگزار شد. شرکت کنندگان در اين اجلاس بر ضرورت توسعه و پيشرفت حقوق بشر در اين کشور ها و بويژه اجراي توصيه هاي دهه هاي اخير اين کارگاه و نيز آموزش حقوق بشر براي دانش آموزان تأکيد کردند.   * دادگاه عالي امنيتي سوريه حکم حبس دو تن ار رهبران منحله کرد اين کشور را از 3 سال به 14 ماه تخفيف داد تا بتوان آنان را از زندان آزاد کرد. حسن صالح و مروان عثمان روز 10 دسامبر 2002 که روز جهاني حقوق بشر است در برابر پارلمان سوريه دست به تظاهرات زده و خواستار حقوق فرهنگي و سياسي براي همه کردهاي سوريه شده بودند.   * حسني مبارک رئيس جمهور مصر مجازات حبس روزنامه نگاران اين کشور را لغو کرد و قرار است ماده واحده اي در اين باره طي چند روز آينده تقديم پارلمان مصر شود تا اين تصميم جنبه قانوني پيدا کرده و به اجرا در آيد.   * براي نخستين بار در عربستان سعودي يک جمعيت حقوق بشر تأسيس شد و شوراي اجرايي آن بيست نفر از جمله 8 عضو دارد. اين جمعيت اعلام کرد که به عهد نامه هاي سازمان ملل متحد و حقوق بشر و منشور قاهره و کنفرانس اسلامي وفادار است. لينك 2

	۱۶ اسفند ۱۳۸۲ مشارکت امور زنان   يک بار در سايتم عکس سرکار خانم شجاعي را در کنار خانم ابتکار به عنوان دو عضو محترمه هيأت دولت گذاشته بودم. خانم شجاعي مي گفت که برادرم خارج از کشور است و گفته که عکس شما را در سايت وب نوشت گذاشته اند. خانم شجاعي اضافه کرد که فقط اشکالش اين بود که عکس خوبي از من نگرفته بودي! من هم که پرروتر از اين حرفها هستم بلافاصله جواب دادم، با کار خدا نمي شود کاري کرد! به اين شوخي من جاي به خانم شجاعي، خانم ابتکار پاسخ داد که نه، کيفيت دوربين موبايل تو بد است. من هم قبول کردم. همبستگي زنان و حمايت صنفي آنان هم که در همه دنيا يکسان است. حالا جداي از اين ماجرا اين واقعيت را نبايد ناديده گرفت که خانم ها هنوز در جامعه ما حقوق کامل خود را ندارند. زحمات خانم شجاعي و همکارانشان در مرکز امور مشارکت زنان در نهاد رياست جمهوري قابل تقدير است. آمار و ارقام خوبي از فعاليتهايشان مي دهند. ايکاش آمار فعاليتهايشان را به عنوان مهمان سايت به ما بدهند تا شما هم آنرا بخوانيد. راستي اوائل که اين مرکز مجدداً راه اندازي مي شد بصورت طبيعي اسم آن بود دفتر امور زنان رئيس جمهوري! خانم رئيس جمهور اعتراض نکرد چرا زنان رئيس جمهور؟! ولي خود خانم شجاعي فهميد که اين اسم خوبي نيست. تا قبل از اينکه خانم رئيس جمهور حرفي بزند، عقل هامان را روي هم گذاشتيم: اسمش شد مرکز امور مشارکت زنان نهاد رياست جمهوري! لينك 2

	۱۵ اسفند ۱۳۸۲ نخبه ها توده ها شده اند همیشه در روابط اجتماعی نخبه ها، جمع محدودی بوده اند که در جامعه رفتار آنان به دلیل الگو بودن تاثیر گذار بوده است. گروههای سیاسی، علمی و اجتماعی سعی میکردند با نخبگان رشته خود ارتباط برقرار کنند تا با این ارتباط تاثیر لازم را در جامعه بگذارند. واقعیت مهمی که در جامعه ایرانی امروز مطرح است و کمتر به آن توجه می شود اینکه: نخبه ها توده ها شده اند. این مطلب کوتاه آثار فراوان در مسائل اجتماعی دارد. وقتی ما در جامعه ای هستیم که چهار میلیون فارغ التحصیل دانشگاهی داریم و یک میلیون و هفت دهم درصد سالانه به این جمع اضافه می شوند و آنها نیز تاثیر گذاران در خانواده های خود هستند و اگر حوزه تاثیر گذاری هر یک از اینان را پنج نفر هم بدانیم نزدیک به سی میلیون نخبه در جامعه هست که آنها دنیارا به دید دیگری می بینند و مسایل ارتباطی مثل اینترنت هم که ارتباط دهنده آنها با همه دنیاست و آ نها را از همه مرزها عبور می دهد. این همان نقطه کلیدی است که بسیاری از مسئولان و سیاست گذاران جامعه نسبت به آن بی توجه هستند و گروههای نخبه و مرجع سنتی سابق را هنوز تاثیر گذار میدانند و لذا روز به روز فاصله فهم آنان در جامعه ای که نخبگان توده ها هستند، بیشتر و میزان تاثیر گذاران آنان کمتر میشود. اگر همه به این واقعیت توجه کنند، بسیاری از تصمیم گیری ها گرفته نمیشود و بسیاری از تصمیماتی که مورد توجه نیستند، گرفته خواهد شد. لينك 2

	۱۴ اسفند ۱۳۸۲ نگراني هاي متفاوت   چندي پيش مشغول مصاحبه با يکي از خبرگزاريهاي غربي بودم که نماينده عالي رتبه اش به ايران آمده بود. خانمي هم به عنوان نماينده آن آژانس در تهران کار مي کرد و به عنوان مترجم نيز در آن جلسه آمده بود، طبعاً خيلي مرفه و خيلي هم امروزي. من داشتم مي گفتم که جهان کوچک شده، مرزها برداشته شده و کامپيوتر همه دنيا را (منجمله جوانان ايران را) زير چتر خود قرار داده و لذا نمي توان اين نسل را به عقب برگرداند. تصادفي سامان و نيما از يک جلسه همايش اينترنتي ديني بر مي گشتند، گفتند که در اين جلسه کارتهاي اينترنتي اي توزيع کرده اند که بالاي آن به عنوان تبليغ نوشته اند با فيلتر کامل! من دنبال مسأله را نگرفتم. يقين داشتيم که اين مسأله براي خبرنگاران غربي بي معناست. اما وقتي مصاحبه تمام شد، ديدم که خانم مترجم دنبال آدرس اين کارتها مي گردد. پرسيدم براي چه؟ گفت من به شدت دنبال اين کارتها هستم که در اختيار فرزندانم قرار دهم تا خيالم از جاهايي که در اينترنت سر مي زند راحت باشد. باور کنيد. نه يک کلمه بيشتر نه يک کلمه کمتر! يکبار ديگر در کتابفروشي بودم. دو پسر جوان به اتفاق مادرشان براي خريد کتاب آمده بودند. با لباس غير رسمي بودم. داشتم سر صندوق پول خريد کتابهاي خود را حساب مي کردم، در صف قبل از من اين خانواده بودند. جوان خانواده مرا شناخت. خيلي ابراز لطف مي کرد. روزهايي بود که خيلي دلمان خوش بود و مي گفتيم که اگر انتخابات به اين شکل باشد آن را برگزار نمي کنيم. قسم و آيه داد که مبادا عقب نشيني کنيد، تورو خدا به آقاي خاتمي بگوييد عقب نشيني نکند و از اين حرفها. بنده هم قول قطعي که نه، ما اصلاً اين انتخابات را برگزار نمي کنيم!! مادرشان که خانمي بود با قيافه کاملاً امروزي ، به من گفت که خواهش مي کنم به حرف اين جوونا گوش نکنين. من مي ترسم درگيري پيش بياد و در کشور هرج و مرج شود. حالا که آنها کوتاه نمي آيند، شما کوتاه بياييد. اگر حکومت ساقط شود، نگران جريانات قبل از انقلاب هستم، موقعي که خانمه مي گفت خود ما دانشجو بوديم و نمي توانستيم حداقل اصول اخلاقي را در جامعه ببينيم، اگر چنين شود، اين فرزند من قرباني خواهد شد. هرچند من اصلاً اين جناح راست را قبول ندارم ولي نگذاريد که کشور به درگيري و هرج و مرج برسد. حسابي بين مادر و پسر دعوا سر گرفت. من يک جوري وساطت کردم. مسأله فيصله يافت. اما توجه به اين دو ماجرا نشان مي دهد که حتي در بين کساني که ما گمان نمي برديم، کساني هستند که رفتار متفاوت دارند. و يا حداقل نگراني هاي متفاوتي دارند. توجه به اين واقعيت ها است که مي تواند شناخت کاملي از جامعه به ما بدهد. لينك 2

	۱۳ اسفند ۱۳۸۲ فرزندان اهالي حکومت    روزهاي اولي که سايت وب نوشت را راه انداخته بودم هيچ عکس العملي را در همکارانم در دولت نديدم. خوشحال بودم که کسي به کاري به کار من ندارد. يکي دو هفته که گذشت، ديدم خيلي ها دارند از سايت مي پرسند. مي پرسيدم شما از کجا  فهميديد؟ ديدم تقريباً همه شان مي گفتند پسرمان يا دخترمان آنرا ديده و به ما نشان داده يا خبرش را داده است. اين را گفتم تا معلوم شود که نسل فعلي، در همه جا حضور دارد و فرزندان مجموعه حاکم نيز مثل فرزندان مردم و احياناً به دليل داشتن امکانات بيشتر، بيشتر از فرزندان مردم عادي در جهان ارتباط هستند و مثل همه شماها مي فهمند و طبعاً از نقادان داخلي جريان حاکم محسوب مي شوند. اين نوع نگاه متفاوت، حداقل خيري که دارد اين است که مسئولان اگر نمي توانند مثل آنها دنيا را بفهمند، ولي مجبورند نيم نگاهي هم به واقعيتهاي بي پرده جامعه امروز داشته باشند. فرزند يکي از وزراي معروف يکبار ايميلي زده بود که تورو خدا از پدر من هم بخواهيد که وبلاگ داشته باشد و با مردم حرف بزند! من از او خواهش کردم، ولي فقط خنده مليحي کرد و قبول نکرد. البته اين را هم بايد بگويم من يقين ندارم که فرزند همه افراد حکومت با سايت و وبلاگ آشنايي داشته باشند. از بعضي موضع گيريها و يا رفتارها و نگاه بعضي از نيروهاي ذي نفوذ در سطوح مختلف تصميم گيري کشور معلوم مي شود که اگر کسي بود که حتي يک جمله از نگاه جامعه جوان اين مرز و بوم راجع به دين و جامعه را به آنان مي گفت، هرگز اينگونه فکر نمي کردند و حرف نمي زدند. ولي در عين حال اميد من به اين خط ارتباطي که دنيايي متفاوت را به درون جامعه ما مي آورد ، خيلي فراوان است. چه بسيارند وبلاگهايي که مي دانم متعلق به فرزندان کساني است که هرگز باورنمي کنيم که اين وبلاگها را بنويسند. مهمتر اينکه پدران خودشان نيز نمي دانند که اين نوشتارها مربوط به فرزندان آنان است. لينك 2

	۱۲ اسفند ۱۳۸۲ عزاداري هاتان قبول حضرت حق   نزديکيهاي ظهر امروز در مراسم عزاداري صداي sms تلفنم را شنيدم. نگاه کردم، ديدم يکي از خبر نگاران ايسنا پيام فرستاده: انفجار در کربلا و کاظمين. ناخواسته فرياد زدم يا حسين. خبر را که پيگيري کردم خيلي وحشتناکتر از آن بود که گمان ميبردم  . ****** چندي پيش شنيدم جماعت وامانده ومتحجرالقاعده وتفکر طالباني در يک جمع بندي داخلي به اين نتيجه رسيده اند که اسلامي که آ نها مي شناسند دو دشمن اصلي دارد. يکي دشمن سياسي آمريکا وديگري دشمن اعتقادي:  شيعه، و دشمنان اعتقادي خطر ناکترند. انفجار هاي امروز کربلا وکاظمين که منجر به کشته شدن دهها انسان مظلوم ايراني وغير ايراني شد وانتقام از عزاداران حسيني وبه خاک وخون کشاندن زايران مظلوم از درد ناکترين حوا دث تاريخ باقي خواهد ماند که نتيجه مستقيم اين انديشه متحجرانه ديني است . آنان که امروز در کربلا وکاظمين به شهادت رسيدند درهمان مسلخي وبه همان دليلي جان باختند که مولايشان حسين عليه السلام شهيد شد.  در ميدان درگيري با چيزي که يزيد مي خواست آن را اسلام بنامد. ******* ظهر عاشورا در تهران غوغايي ا ست. همه در خيابانها هستند وهمه خود را عزادار وهمه خودرا صاحب عزا مي دانند. مردم همه بنوعي به عزاداري مشغولند، به سر وسينه مي زنند وحسين، حسين مي کنند. واقعاً امام حسين حلقه وصل همه ايرانيان است. از مناظر ديدني وتکان دهنده صف هايي است که متمول ترين آدمها براي گرفتن غذاي نذري مي بندند. تا به برکت لقمه اي از غذاي حسين آرام وشفا بگيرند. ****** شايد يک سؤا ل مشترک امروز در همه دنيا پرسيده  شود: اين حسين کيست که عالم همه ديوانه اوست؟ ******** باز هم ياد شهيدا ن مظلوم امروز کربلا و کاظمين را گرامي مي داريم. عزاداري همه تان هم مقبول حضرت حق باد. لينك 2

	۱۱ اسفند ۱۳۸۲ زيارت عاشورا شب و روز عاشورا بر آزادگان دنيا تسليت باد. بهترين چيزي که در عاشورا مي توان نوشت زيارت عاشوراست که تقديم به شما مي شود.     زيارة عاشوراء   السَّلام عَلَيْكَ يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ أمِيرِ المُؤْمِنينَ ، وَابْنَ سَيِّدِ الوَصِيِّينَ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزّهراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمِينَ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللهِ وابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ المَوْتُورَ ، السَّلام عَلَيْكَ وَعَلَى الأرواحِ الّتي حَلّتْ بِفِنائِكَ ، وَأنَاخَتْ بِرحْلِك عَلَيْكُمْ مِنّي جَميعاً سَلامُ اللهِ أبَداً ما بَقِيتُ وَبَقِيَ الليْلُ وَالنَّهارُ.يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ ، وجَلّتْ وعَظُمَتْ المُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَى جَمِيعِ أهْلِ الإسلام ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أهْلِ السَّمَوَاتِ ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً أسَّسَتْ أساسَ الظُّلْمِ وَالجَوْرِ عَلَيْكُمْ أهْلَ البَيْتِ ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَأزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الّتِي رَتَّبَكُمُ اللهُ فِيها ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ ، وَلَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتالِكُمْ ، بَرِئْتُ إلى اللهِ وَإلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَمِنْ أشْياعِهِمْ وَأتْباعِهِمْ وَأوْلِيائِهِمْ.يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، إنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ وَوليٌ لِمَنْ والاكُم وعدوٌّ لِمَنْ عَاداكُمْ إلى يَوْمِ القِيامَةِ ، وَلَعَنَ اللهُ آل زِيَاد وَآلَ مَرْوانَ ، وَلَعَنَ اللهُ بَنِي اُمَيَّةَ قاطِبَةً ، وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجانَةَ ، وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْد ، وَلَعَنَ اللهُ شِمْراً ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً أسْرَجَتْ وَألْجَمَتْ وَتَهيّأتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ ، بِأبِي أنْتَ وَاُمِّي لَقَدْ عَظُمَ مُصابِي بِكَ ، فَأسْالُ اللهَ الّذِي أكْرَمَ مَقامَكَ ، وَأكْرَمَنِي بِكَ ، أنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ إمام مَنْصُور مِنْ أهْلِ بَيْتِ مُحَمَّد صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ. اللهمّ اجْعَلْني عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالحُسَيْنِ عَلَيهِ السَّلام فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ مِنَ المقَرّبينْ . يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، إنِّي أتَقَرَّبُ إلى اللهِ تعالى ، وَإلَى رَسُولِهِ ، وَإلى أمِيرِ المُؤْمِنينَ ، وَإلَى فاطِمَةَ ، وإلى الحَسَنِ وَإلَيْكَ بِمُوالاتِكَ ، ومُوالاةِ أَوليائِك وَبِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ قَاتَلَكَ وَنَصبَ لَكَ الحَربَ ، وبالْبَرَاءةِ مِمَّنْ أسَّسَ أساسَ الظُّلْمِ وَالجَوْرِ عَلَيْكُمْ ، وَعلى أشياعِكُم وَأبْرَأُ إلى اللهِ وَإلى رَسُولِهِ وَبِالبراءِةِ مِمَّنْ أسَّسَ أساسَ ذلِكَ ، وَبَنى عَلَيْهِ بُنْيانَهُ ، وَجَرَى في ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَى أشْياعِكُمْ ، بَرِئْتُ إلى اللهِ وَإلَيْكُمْ مِنْهُمْ ، وَأتَقَرَّبُّ إلى اللهِ وَإلى رَسولِهِ ثُمَّ إلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُم وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ ، وَبِالْبَرَاءَةِ مِنْ أعْدائِكُمْ ،وَالنَّاصِبِينَ لَكُم الحَرْبَ ، وَبِالبَرَاءَةِ مِنْ أشْياعِهِمْ وَأتْباعِهِمْ ، يا أبا عَبدِ الله إنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ ، فَأسْألُ اللهَ الّذِي أكْرَمَني بِمَعْرِفَتِكُمْ ، وَمَعْرِفَةِ أوْلِيائِكُمْ ، وَرَزَقَني البَراءَةَ مِنْ أعْدائِكُمْ ، أنْ يَجْعَلَني مَعَكُمْ في الدُّنْيا وَالآخِرَةِ ، وَأنْ يُثَبِّتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْق في الدُّنْيا وَالآخِرَةِ ، وَأسْألُهُ أنْ يُبَلِّغَنِي الْمقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللهِ ، وَأنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إمَام مَهْدِيٍّ ظَاهِر نَاطِق بالحقِّ مِنْكُمْ ، وَأسْألُ اللهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّأنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أنْ يُعْطِيَنِي بِمُصابِي بِكُمْ أفْضَلَ ما يُعْطِي مصاباً بِمُصِيبَتِهِ ، يا لَها منْ مُصِيبَة مَا أعْظَمَها وَأعْظَمَ رَزِيّتهَا فِي الإسلام وَفِي جَمِيعِ أهلِ السَّموَاتِ وَالارْضِ . اللهُمَّ اجْعَلْني في مَقامِي هذا مِمَّن تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ . اللهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، وَمَماتي مَماتَ مُحَمَّد وَآل مُحَمَّد . اللهُمَّ إنَّ هَذا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَابْنُ آكِلَةِ الاكْبادِ ، اللعِينُ بْنُ اللعِينِ عَلَى لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ في كُلِّ مَوْطِن وَمَوْقِف وَقَفَ فِيهِ نَبيُّكَ - صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ - . اللهُمَّ الْعَنْ أبَا سُفْيانَ وَمُعَاوِيَةَ وَيَزيدَ بْنَ مُعَاوِيَةَ وآلَ مَرْوَانَ عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللعْنَةُ أبَدَ الآبِدِينَ ، وَهذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَاد وَآلُ مَرْوانَ عَليهِمُ اللَّعْنةُ بِقَتْلِهِمُ الحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلام ، اللهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللعْنَ وَالعَذابَ الأليم . اللهُمَّ إنِّي أتَقَرَّبُّ إلَيْكَ في هذَا اليَوْمِ ، وَفِي مَوْقِفِي هَذا ، وَأيَّامِ حَيَاتِي بِالبَرَاءَةِ مِنْهُمْ، وَاللعْنَةِ عَلَيْهِمْ ، وَبِالْمُوالاةِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيِه وعَلَيْهِمُ السَّلام. لينك 2