۱۱ فروردين ۱۳۸۶ روزی که رأی به جمهوری اسلامی دادیم   فردا سالروز رسمیت یافتن جمهوری اسلامی است. برای نسل ما که با رژیم گذشته مبارزه کرده بود تا آزادی و استقلال را با ایجاد نظام جمهوری که مبتنی بر رأی مردم باشد، و اسلام عدالت خواه علوی و نظام مترقی دینی مبنای حاکمیت باشد، این روز خیلی خاطره انگیز است. امروز با گذشت نزدیک به سه دهه از آن روز خیلی از آن آرمانها البته تحقق نیافته است. خیلی از دلسوزان اولیه انقلاب بیش از همیشه نگران و پردلهره هستند. رویاروئی جدید ایران با بسیاری از قدرتمندان بین المللی در مقایسه با کشورهای آسیب دیده از سیاستهای جهانی بنیادهای کشور را مورد تهدید جدی قرار داه است. آنها که دلشان برای ایران و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی میسوزد، به دور از شعار زدگی های موجود علاقمندند که ایران از سیاستهای تنش زا دوری کند و مثل همه ی مردم دنیا صدای آرامش و زندگی و پیشرفت را به جای صدای ترس و وحشت تجربه کنند. آن روز که مردم ایران در بی نظیر ترین انتخابات، به پای صندوق رأی رفتند و به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند، پر از امید بودند و نگاه به آینده ای شیرین داشتند. نباید آن امیدها به یأس تبدیل شود. بی شک در تاریخ ایران روز دوازده فروردین ۱۳۵۸ روز ماندگاری خواهد ماند.   لينك 2

	۱۰ فروردين ۱۳۸۶ عدالت همه جانبه   عدالت، همواره یکی از شیرین ترین و توجه برانگیزترین عناوین مورد عنایت بشریت بوده است. یکی از آفت های آن در همه جا و من جمله در کشور ما این است که عدالت صرفاً یک پدیده ی اقتصادی تلقی می شود. از بعد از ظهور چپ مارکسیستی در دنیا نیز عدالت در همه جا و من جمله این جا یک گرایش سوسیالیستی و طبعاً اقتصادی تفسیر شد. در حالی که عدالت حقوقی، اجتماعی، و مهم تر از همه ی آنان تأمین حق انسان و پایدار شدن آن نیز جزء عدالت است. اگر برداشت همه جانبه از واژه ی عدالت جدی شود، همه ی انسان ها در سراسر جهان عدالت را مهم ترین و کامل ترین واژه برای انسانیت می شمارند؛ و تنها در آن صورت است که به نام عدالت در جهان کاسبی صورت نمی گیرد.   لينك 2

	۰۹ فروردين ۱۳۸۶ توصیف مردم آن روزها!   جان والر، رئیس میز ایران در cia در دوران کودتای ۲۸ مرداد در توصیف مردم ایران در آن روزها نوشته است: در ایران هم جمعیت ترسناک پیدا می شود و هم جمعیتی که رفتار دوستانه دارد و هم جمعیتی که حالتی بینابین این دو دارد می توان یافت و هم جمعیتی که تغییر ماهیت می دهد و از این به آن تبدیل می شود.   به قول دکتر حسن نراقی در کتاب جامعه شناسی خودمانی این مربوط به مردم ایران است. البته من و شما از استثناهای آن هستیم!   لينك 2

	۰۸ فروردين ۱۳۸۶ مرگ   مرگ چیز عجیبی است. ما آدمها باید مناسبتی داشته باشیم تا یک لحظه بفهمیم مرگ یعنی چه! امروز آمده بودم بهشهر، یکی از شهرهای زیبای شمال ایران برای مراسم تشییع جنازه دایی خوبم مرحوم آقای سید محمد هاشمی نژاد. چند ماهی بود در کما بود؛ اما دیروز که خبر دادند رفته است، بازهم به سختی ناراحت کننده بود. او یک کاسب عادی در شهر کوچک بهشهر بود، ولی همیشه آرامش و احترامی که به همه ی جناحهای سیاسی میگذاشت و دکانش محل رفت و آمد همه ی افراد سرشناس گروههای سیاسی بود برای من درس آموز بود. دیدن جنازه و شنیدن صدای شیون خانواده و به خصوص مادر، نشان از یک پایان میداد. این پایان برای همه هست که معمولاً به آن بی توجهیم. دایی آدم خوبی بود، کاره ای نبود ولی خیلی دلسوز مردم بود. به همین دلیل جمعیت کم نظیری از مردم در تشییع جنازه اش آمده بودند. اینکه کسی بعد از مرگش مورد استقبال مردم قرار میگیرد، اجری است که انسانها برای زحمات دوران زندگی دریافت میکنند. مهم این است که ما آدمها بتوانیم چنان زندگی کنیم که بعد از رفتن مورد احترام واقعی دیگران باشیم، احترامی که از روی محبت باشد و نه از سر ترس. امروز من شاهد چنین احترامی به مرحوم دایی ام بودم. دوست نداشتم در ایام نوروز از مرگ بنویسم، اما فشار عاطفی و دیدن مرگ و خواباندن انسان در زیر خاک مجبورم کرد. کاش وقتی میمیریم، از دوران زنده بودنمان راضی باشیم.   لينك 2

	۰۷ فروردين ۱۳۸۶ گروه مذاکره کننده هسته ای موفق!   قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران یکی پس از دیگری در وقت های از پیش تعیین شده در حال تصویب است. وظیفه ی گروه عریض و طویل مذاکره کننده این بود که جلو مسیر طراحی شده را سد کند و نگذارد کشور وارد این مسیر خطرناک شود. در سیری که در این دوساله پرونده هسته ای ایران پیدا کرده است، اگر ایران اصلاً گروه مذاکره کننده هسته ای نداشت، باز هم همین اتفاقات صورت میگرفت. از قبل هم معلوم بود که شورای امنیت بد و اَه و ایناست. قرار نبود یک شورای امنیت خوب جدید درست کنند که هیأت مذاکره کننده ی ایرانی با آنها مشکلات را حل و فصل کنند. واقعاً اگر می شد ساختار سازمانهای جهانی توسط هیأت مذاکره کننده ی ایرانی تغییر میکرد، چه گروه مذاکره کننده ی موفقی داشتیم!   لينك 2

	۰۶ فروردين ۱۳۸۶ مستحبات   در حکایات قدیم آورده اند فردی در مسجد نشسته بود و میگفت لا الله اکبر. از او پرسیدند این چگونه وردی است؟ گفت مستحب بوده است که ۳۴ بار الله اکبر بگویم، اشتباهاً ۴۴ بار گفته ام. دارم آن ده مرتبه زیادی را بر میگردانم. به او گفتند این توجه تو به مستحبات به نفی کبریایی خداوند می انجامد.   لينك 2

	۰۵ فروردين ۱۳۸۶ ظاهر و باطن و بنیامین!   بنیامین خواننده ی جوان و پرآوازه ی کشورمان مصاحبه ای با چلچراغ کرده است. آن را خواندم. گفته بود با یکی از دوستانش در اتومبیل حرفش شده، آن دوست مرتب می گفته که این شعرهای مبتذل چیست؟ چرا این آوازهای ناموزون را می خوانی؟ برای دوستانت آبرویی نگذاشتی. جایی دوستش توقف کرده و از اتومبیل برای خرید بیرون رفته است. بنیامین از شدت ناراحتی رفته از فروشنده ی cd موسیقی ای بخرد که آن را در اتومبیل دوستش بگذارد. وقتی برگشته دیده نوار برگزیده ی آن دوست ناراحتش که در پخش اتومبیلش قرار داشته، همان نوارهای اوست.   وقتی این را خواندم فکر می کنم بیشتر از بنیامین ناراحت شدم. در یک لحظه یادم آمد از هزاران آدمی که سعی بر پوشاندن آن چه دوست دارند می کنند و ظاهری غیر از باطن اصلی خود دارند.   لينك 2

	۰۴ فروردين ۱۳۸۶ خاطره ای از روز معرفی کابینه آقای خاتمی به مجلس   یکشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۰: بعد از کلی بحث و گفت و گو و نظرات مخالف و موافق، امروز لیست کابینه دوم آقای خاتمی به مجلس ارائه شد. فضای سختی ست. ما وظیفه ی قانونی داریم که برای رأی آوردن آن ها تلاش کنیم. به همین دلیل ظهر امروز جلسه ی شورای سیاسی را با حضور آقایان امین زاده، رضا خاتمی، علی خاتمی، شریعتی، نصیری، میردامادی، تهرانی و موسوی لاری در دفترم برگزار کردیم. بحث اصلی به کابینه مربوط می شد و فضایی که در مجلس علیه بعضی افراد پیشنهاد شده در حال شکل گیری است. من در مورد آقای حاجی صحبت کردم و گفتم باید کاری کنیم که «مشارکت» با این انتخاب مخالفت نکند؛ چون خیلی ها حاجی را مظهر حضور اندیشه ی دوم خرداد در آموزش و پرورش می دانند و در صورت مخالفت، احساس می کنند که فریبی در کار است. پیشنهاد آقای میردامادی این بود که آقای خاتمی با اشخاص مؤثر در مجلس مانند مجید انصاری، محتشمی و بهزاد نبوی صحبت کند که آن ها فعال شوند. رضا خاتمی مسأله ی اصلی و مشکل مهم را این می دانست که آقای خاتمی از مسائل مبتلا به جامعه دور شده است و می گفت باید طوری رفتار شود که این شکاف پدید آمده پر شود. ایشان گفت خطر اصلی این است که آقای خاتمی خود سانسوری می کند و به هر نحو که شده باید جلو این کار را گرفت. می گفت اگر افتادن چند نفر از افراد پیشنهاد شده این وضع را عوض می کند بگذار بیفتند و البته اشاره کرد که این به این معنی نیست که از کوشش برای رأی آوردن آقایان دست برداریم. بعد از ظهر اعضای کابینه ی پیشنهادی با رئیس جمهور جلسه داشتند. آقای خاتمی در این جلسه گفت: «در کار آینده تان حتما رعایت افکار عمومی، متخصصان، نخبگان و به ویژه مطبوعات را بکنید و به آن ها بسیار توجه کنید و از دادن شعارها و وعده های قشنگ و زیبایی که نمی توانید به آن عمل کنید خودداری کنید.» آقای خاتمی گفت: «لازم است همه ی کسانی که می خواهند در این کابینه کار کنند، به شعارهای انتخاباتی پایبند باشند. نه به این جهت که بگویم خاتمی بهتر می فهمد، که من کوچک ترین شما هستم، بلکه به خاطر این که این مسأله یک میثاق است بین ما و بین مردم. به نظر من دوستانی که به این اعتقاد ندارند، اگر این مسئولیت را بپذیرند جفا کرده اند.» آقای خاتمی توصیه کرد که در معاونت ها از خانم ها استفاده شود تا با شناخته شدن قوت و ضعف هایشان زمینه برای استفاده از آن ها در پست های بالاتر فراهم شود. در آخر هم گفت که در این یک هفته با مجلس تماس بیشتری داشته باشند تا سوء تفاهمی نباشد و مشکل خاصی به وجود نیاید.     لينك 2

	۰۳ فروردين ۱۳۸۶ هسته ای و توسعه   استفاده از سوخت هسته ای برای اهداف صلح آمیز یک ضرورت برای توسعه در همه ی کشورهاست؛ اما در جهان به هم پیوسته ی کنونی دستیابی به سوخت هسته ای به تفاهم بین المللی نیاز دارد تا امکان توسعه وجود داشته باشد و جز در سایه ی امنیت نمی توان توسعه پیدا کرد. به همین دلیل دستیابی به تکنولوژی هسته ای با جلب اعتماد بین المللی امکان پذیر است. اگر قرار باشد هسته ای امنیت کشورو مردم را از بین ببرد دیگر یک عامل توسعه برای هیچ کشوری شناخته نمی شود. تنها در سایه ی گفت و گوی اعتماد برانگیز است که انرژی هسته ای می تواند به رشد و توسعه ی هر جهانی کمک کند؛ والّا این عنصر توسعه آفرین می تواند به نابودی خیلی از اصول دیگر توسعه آفرین کشور بیانجامد.   لينك 2

	۰۳ فروردين ۱۳۸۶ قانون اساسی و قاعده و استثناها   اگر در این تعطیلات فرصت کردید، قانون اساسی را یک بار با دقت بخوانید. به دلیل پیشینه ی ملموسی که در دوران تدوین قانون اساسی از دوران شاه در ذهن اکثر افراد آن دوره وجود داشته روح آن به شدت عدالت خواه، استقلال طلب، آزادی خواه و علاقه مند به حضور قرائت مترقی از مذهب در حوزه ی سیاست است. حساسیت ویژه ای که بر نهادینه شدن آزادی و به طور مشخص پرهیز از شکنجه و تحمیل عقیده در آن دیده می شود قابل توجه است. اشکال اساسی در شرایط فعلی بعد از گذشت نزدیک به سه دهه از پیروزی انقلاب این است که بسیاری از استثناهای قانون اساسی قاعده شده و شمار زیادی از قاعده های آن استثنا شده است. ضمن آن که تعبد به همه ی اصول آن به طور متوازن وجود ندارد. بعضی از اصول آن بیش از ظرفیت آن مورد توجه قرار دارد و بعضی از اصول آن به طور کلی نادیده گرفته می شود.   لينك 2