سی سال پس از رفراندم

سی سال از اعلام روز جمهوری ‌اسلامی می‌گذرد. در سه دهه قبل مردم ایران، بعد از آنکه با یک انقلاب فراگیر رژیم گذشته را ساقط کرده بودند و رهبری انقلاب، مثل هر جا حق داشت که رژیم مورد نظر خودش را بدون رای‌گیری اعلام نماید، اما، رفراندوم فراگیری شکل گرفت و مردم با رای اکثریت قاطع خود رژیم جمهوری اسلامی را بنا نهادند. رفراندوم ١١ فروردین بزرگترین نمادی بود که نشان می‌دهد انقلاب اسلامی باید با تکیه آراء و نظرات مردم عمل کند. هر زمان که رهبران نظام جدای از خواست مردم عمل کنند و یا انتخابات بر اساس روشی که نشان‌دهنده‌ی سالم نظرات مردم نباشد، با مبانی و جوهر انقلابی منافات دارد. بدنه اصلی نسل سی‌سال پس از انقلاب، طبعا کسانی نیستند که انقلاب کرده‌اند. خواسته‌های متفاوتی هم طبعا بر اساس تغییرات زمانه دارند. باید آنها را شناخت و از درون آنها کسانی را در مدار حاکمیت قرار داد که بتوانند نیازهای آنان را نمایندگی کنند. بعد از سی سال در بسیاری از موارد نه مدیران حرف نسل امروز را می‌فهمند و نه آنان سخن مسئولان را. بازگشت به اصول انقلاب که شعار رایج این روزهاست. نباید به معنای نادیده گرفته شدن خواسته‌های کاملا متفاوت نسل امروز باشد. رفراندوم مجدد طبعا چیزی نیست که هیچ حکومتی، خود به آن اقدام نماید. رفراندوم سال ٥٨ نیز بعد از انقلاب بزرگ اسلامی بود. مهم این است که نظام، خود خواسته‌های جامعه‌اش را درک کند و به آنها عمل نماید. یاد سالروز نظام جمهوری اسلامی که با هدف استقرار آزادی و استقلال انجام شد، گرامی باد.