تلفن به کربلا

 

آخوندهای ظریف، شوخی­های بامزه­ای با هم دارند. نوجوان بودم. در منزل پدری­ام جمعی از منبری­ها آمده بودند. مرحوم کافی، یکی از منبری­های معروف بود. روضه­ای داشت که در آن با شیوه­ی ابتکاری­اش تلفن می­زد به کربلا و از احوال شهدا و اسرا می­پرسید. آقای شجونی واعظ شوخ و بامزه­تری بود. تا آقای کافی وارد شد، گفت شنیده­ام به کربلا تلفن زده­ای، خیمه­ها آتش گرفته بود و شمر گوشی را برداشته و تو هم به هوای آن که امام حسین بوده، گفته­ای: مخلص شما کافی! آقای کافی هم این قدر ظرفیت داشت که از این شوخی طعنه­آمیز آخوندی همکارش دل­گیر نشود. کاش این فضای پر لطافت آخوندی در بین روحانیون حکومتی و به­خصوص در رفتار با مردم فراگیرتر می­بود؛ کاش!