۲۴ ارديبهشت ۱۳۸۷
انتشار در: روزنامه اعتماد ملی _ سایت روزنا
آقاي احمدي‌نژاد حرف كدام روحانيون را باور كرده است؟
در آخرين پرده بازي با مقدسات ديني مردم، هفته گذشته سخنراني آقاي احمدي‌نژاد در مشهد منتشر شد كه در آن گفته بود: <امام زمان دارد جهان را مديريت مي‌كند و ما داريم مي‌بينيم. قضيه دانشگاه كلمبيا مگر چيزي جز مديريت امام زمان(عج) بود.> اين سخنان عكس‌العمل جدي‌اي در ميان دانش‌‌آموختگان عالي‌رتبه حوزه‌اي در پي داشت. آيتالله مهدوي‌كني نقد كرده بودند. سخنگوي جامعه روحانيت مبارز از اين سخن گفته بود كه امام زمان تورم 20 درصدي را نمي‌پذيرد. آقاي كروبي گفته بود كه اين حرف‌ها آبروي ما را برد. در اين ميان آقاي عسگري نماينده مردم مشهد هم حرف پرمعنايي زده بود كه اگر آقاي طبسي در اين جلسه بودند در برابر اين سخنان رئيس‌جمهور موضع مي‌گرفت. آقاي احمدي‌نژاد در آن سخنراني به روحانيون حاضر در جلسه كه ظاهراً همه ذوب در ايشان بودند و تمام نكات سخنان پراهميت ايشان را مثل شاگرداني كه در كلا‌س شركت كرده‌اند مي‌نوشتند، گفته بود ما سخنان شما روحانيون را باور كرديم و بر اساس آن عمل كرديم. اين حرف در تبارشناسي روحانيون انقلا‌بي خيلي پرتاريخ است. واقعيت اين است كه بخشي از روحانيون سنتي در طول تاريخ 40 ساله گذشته از قبل از انقلا‌ب تا كنون همين ديدگاه‌ها را داشته‌اند. اما در فرهنگ روحانيون انقلا‌بي كه به رهبري امام، انقلا‌ب اسلا‌مي را آفريدند همواره با اين بخش روحاني مخالف بودند و آنها را متحجر مي‌ناميدند. انجمن حجتيه كه اگرچه بدنه آن روحاني نبودند، نمادي از اين تفكر روحانيت غير‌انقلا‌بي بودند كه به صورت سمبليك جريان اصلي مقابله با انديشه امام بود. جوانان امروز شايد ندانند كه روحانيون انقلا‌بي در بسياري از موارد در قبل از انقلا‌ب بيشتر از حكومت شاهنشاهي و ساواك از اين نوع روحانيون ناسزا مي‌شنيدند. در اوايل انقلا‌ب كه روحانيون انقلا‌بي و مترقي به رهبري امام خميني(ره) زمام امور كشور را در دست گرفتند، روحانيون وابسته به جريان ارتجاعي در انزواي كامل قرار گرفتند و نگران رفتار گذشته خودشان در برابر روحانيون انقلا‌بي بودند كه قدرت را در دست گرفته بودند. گرچه در اين موارد رفتارهاي افراطي هم صورت مي‌گرفت، اما انزواي آنان يك حركت طبيعي بود. به اين نمونه توجه كنيد: آيتالله مهدي حائري فرزند بنيانگذار حوزه علميه قم بود كه چون قبل از انقلا‌ب در آمريكا زندگي مي‌كرد، در ابتداي انقلا‌ب نماينده امام(ره) در آمريكا شد. ايشان كه با امام(ره) نسبت سببي داشت و مي‌توانست به راحتي خدمت ايشان برسد قبل از انتخابات خبرگان اول كه براي نوشتن قانون اساسي در شرف تشكيل بود به ايران آمده بود. ايشان در كتاب خاطرات خود مي گويد: <در تهران كه منزلم بودم، عده‌اي از علماي درجه اول تهران آمدند منزل ما و گفتند كه آقا شما چون روابط و دوستي خيلي ديرينه‌اي با آقاي [امام] خميني داريد و از شما حرف‌شنوي دارند، ما خواهش مي‌كنيم از طرف ما برويد با ايشان ملا‌قات كنيد و اين پيام را بدهيد، گفتم پيامتان چيست؟ گفتند به اينكه ايشان اصرار دارند كه ما در مساجد و در ساير محافل عمومي، مردم را تلقين و تحريص كنيم به شركت در انتخابات مجلس خبرگان. گفتم كه خوب، مطلبتان چيست؟ گفتند به اينكه چون كه ما شنيديم و مسلم اين است كه از جمله كانديداهاي انتخاب خبرگان، [آيتالله] بهشتي و [دكتر] مفتح هستند. و اين دو نفر چون سليقه‌شان يا اعتقادشان خيلي نزديك به اهل تسنن و سني‌هاست، اگر اينها بروند توي مجلس خبرگان حتماً آن ماده قانون يا متمم قانون اساسي كه مي‌گويد مذهب رسمي ايران اسلا‌م و طريقه حقه جعفري است را از بين مي‌برند، چون مسلك‌شان تسنن است]
